ای  دوست سکوتم را شکستی ، دل دائم صبورم را شکستی  ، به جرم پا به پای عشق رفتن ،

 

 

 پرو بال عبورم را شکستی ، مرا از خلوتم بیرون کشیدی ، چه بی پروا حضورم را شکستی ، تمنا

 در نگاهم موج می زد ، ولی رویای دورم را شکستی  ای کاش هرگز از خلوتگهم بیرون نمی

 امدم که این گونه بشکنم  .

نوشته شده در یکشنبه 91/10/3ساعت 2:25 عصر توسط در پی مجید نظرات ( ) |